Het is altijd een heikel punt in de non profit-sector en zeker in de zorg; kun je spreken van een merk? Jazeker, roep ik altijd. Je hebt namelijk iets te bieden (zorg, een baan) en je hebt doelgroepen (cliënten, patiënten, toekomstige medewerkers). En je wil met je product de juiste doelgroep bereiken. Daarom zal je je op de een of andere manier moeten onderscheiden, want je bent niet de enige die die producten aan dezelfde doelgroepen aanbiedt. Dat is natuurlijk wat anders dan de zorg als een (commerciële) markt te beschouwen, dat is een ander verhaal. En daar gaan we hier niet op in. Hoe interessant en actueel ook.
Om de komende jaren ervoor te zorgen dat er voldoende instroom is in de zorg (zie ook de blog van afgelopen week), dan zal er ook op de arbeidsmarkt geïnvesteerd moeten worden in ‘het merk Zorg’. Te pas en te onpas wordt er geroepen dat het werken in de zorg steeds minder aantrekkelijk wordt: steeds hogere werkdruk, slecht betaald, zwaar en vies werk et cetera. Wat mij opvalt is dat dat vooral door beleidsmakers wordt geroepen. En bijvoorbeeld ook door politieke partijen als de SP. Met de allerbeste bedoelingen bindt de SP telkens opnieuw de kat de bel aan, maar mijns inziens met deels averechtse gevolgen. Als je elke keer weer roept dat de zorg zo hard nodig is, maar dat het werken in die sector te zwaar is, onderbetaald et cetera. Ja, vind je het gek dat dan niemand meer aanleiding ziet zich te oriënteren op de zorg. En dat ‘het merk Zorg’ met name negatief geladen wodt. Met alle gevolgen van dien. Nu ben ik helemaal geen voorstander van het verdoezelen van feiten, maar dit werkt zeker niet. De zorg heeft vele aantrekkelijke kanten, maar daar hoor ik, als buitenstaander, bijna nooit iets van.
Laatst was ik op een seminar over jeugdwelzijn. Er werd enerzijds met een enorme liefde en betrokkenheid gesproken over de fantastische kanten van het vak, hoeveel je zelf actief bijdraagt aan het persoonlijk welzijn van je cliënt. Eén grote reclame voor het vak! Anderzijds hadden de geluiden de overhand, dat het allemaal zo beroerd was, slechte betaling , de pers die alleen maar op de negatieve kanten focust et cetera. Met andere woorden, het publiek krijgt een zeer eenzijdig beeld van de sector, waarbij de negatieve kant van ‘het merk zorg’ zwaar de overhand heeft.
Volgens mij heeft dat deels te maken met het feit dat juist de sector zelf geneigd is de negatieve kanten van het werken naar buiten te brengen. Ik hoor bijna nooit iemand over de leuke, spannende en speciale kanten van het vak. Terwijl juist die de alomtegenwoordige positieve kanten van het vak voor de buitenwereld onderbelicht blijven. En juist met die informatie haal je mensen binnen.
Natuurlijk wordt er in andere sectoren, op sommige functies beter verdiend. Maar het werken in de zorg kent ook zeer grote voordelen. Flexibele werktijden, een bijdrage leveren aan de maatschappij, eigen initiatief, geen kantoorbaan. Ik heb de afgelopen jaren heel veel mensen in de zorg gesproken, en bijna iedereen had wel wat op- of aan te merken op de zorg.
Echter wat mij het meest bijblijft is de enorme inzet, liefde en betrokkenheid met het vak. De sector heeft veel meer te beiden dan de buitenwereld weet. Laten we daar nu eens het accent opleggen. Maak daar nu eens écht gebruik van. En laat er eindelijk eens geld vrijkomen om substantiële, langlopende campagnes te voeren voor het werken in de sector. Het merk moet positief geladen worden: De Zorg verdient namelijk het allerbeste!